วัดป่าดอนหายโศก ฟังธรรมะ
ในตอนนี้ เป็นเนื้อหาในทุกนิบาตส่วนปลาย (ตติยปัณณาสก์) ในสมาปัตติวรรค หมวดว่าด้วยสมาบัติ มีเนื้อหาที่น่าสนใจดังนี้
ข้อ164 ความเป็นผู้ฉลาดในการเข้าสมาบัติสร้างเหตุปัจจัยอะไรมาจึงทำได้ และการออกจากสมาบัติคือการสามารถกำหนดเวลาออก รวมถึงการเลื่อนขึ้นหรือลงด้วย
อ่านต่อสัปดาห์นี้ได้หยิบยกเรื่องราวที่น่าสนใจ ถึง 4 เรื่องด้วยกัน ที่พระพุทธองค์ได้ทรงตรัสเล่าให้พุทธสาวกฟังเพื่อให้เห็นโทษของการครองเรือน และการมีใจเป็นอื่นกับคู่ครองของตนเอง ซึ่งพระพุทธองค์ได้ตรัสสอนถึงสิ่งที่คฤหัสถ์ผู้ครองเรือนต้องระมัดระวังดังนี้ “ความประพฤติชั่ว เป็นมลทินของสตรี, ความตระหนี่เป็นมลท
อ่านต่อ“ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภัย 4 อย่างนี้ เมื่อบุคคลกำลังลงน้ำ พึงหวังได้ ภัย 4 อย่างเป็นไฉน คือ ภัยเพราะคลื่น ภัย เพราะจระเข้ ภัยเพราะน้ำวน ภัยเพราะปลาร้าย ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภัย 4 อย่างนี้แล เมื่อบุคคล กำลังลงน้ำ พึงหวังได้ ฉันใด ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภัย 4 อย่างนี้ก็ฉันนั้น เมื่อบุคคลบางคน ในโลกนี้ ออกบ
อ่านต่อหมวดธรรมที่เป็นเหมือนบันไดอันจะนำให้ขึ้นไปสู่โลกุตตระ คือ เรื่องที่กล่าวถึงตามลำดับเพื่อให้เกิดความลึกซื้ง ลุ่มลึกยิ่ง ๆ ขึ้นไป เป็นส่วนที่ชี้แนวทางที่จะไปสู่ปรมัตถ์ ส่วนที่เป็นระดับเหนือโลก โดยมักจะแสดงไว้กับบุคคลที่เป็นคฤหัสถ์หรือว่าผู้ครองเรือน ผู้ที่ยังเกี่ยวเนื่อ
อ่านต่อการเกิดขึ้นเป็นชีวิตใดชีวิตหนึ่ง มีมารดาบิดาเป็นแดนเกิด ดูแล ชุบเลี้ยงและบำรุงด้วยข้าวปลาอาหาร ประกอบกันเป็นธาตุสี่ที่เป็นดิน น้ำ ไฟ ลม การรับรู้ที่เป็นวิญญาณจากช่องทางของอายตนะทั้งหก การปรุงแต่งที่เป็นกรรมต่างๆ หากนำทั้งหมดมาประกอบกันเข้าก็จะเห็นว่าผลเป็นตัวเรา แต่ถ้าเร
อ่านต่อ"ธรรมทาน" ไม่ใช่แค่สอนธรรมะ แต่เป็นการปฏิบัติธรรมด้วย ตัวอย่างเช่น พระพุทธเจ้าสอนธรรมะ เราก็จะบอกว่าท่านให้ธรรมะเป็นทาน หรือแม้ท่านไม่ตรัสสอน แต่ก็ทรงปฏิบัติธรรมอยู่ในตัวเองอยู่แล้ว ธรรมะไม่ได้มาสุดที่เรา แต่มันเป็นการให้ออก การให้ออกตรงนี้คือ การที่คุณเอามาทำ เอามาปฏิบัติ
อ่านต่อ
อ่านต่ออตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย
อัตตา หะเว ชิตัง เสยโย
ในตอนนี้ เป็นเนื้อหาที่มาในทุกนิบาตส่วนปลาย (ตติยปัณณาสก์) เปรียบเทียบส่วนเหมือนส่วนต่างระหว่าง "อามิส" และ "ธรรม" ในความเป็นเลิศ ในแต่ละหัวข้อแต่ละประเด็นที่มาใน ทานวรรค หมวดว่าด้วยทาน มี 10 ข้อ [142-151] และ สันถารวรรค หมวดว่าด้วยการรับ
อ่านต่อสัปดาห์นี้ได้หยิบยกเรื่องราวในอดีตชาติของพระองคุลิมาลที่ท่านเคยเกิดเป็นมนุษย์กินคน ถึงขนาดยอมสละราชสมบัติไปอยู่ในป่าตามลำพัง เพื่อจะได้กินเนื้อมนุษย์ จนได้รับฉายาว่า “โปริสาท มนุษย์กินคน” แต่สุดท้ายด้วยเหตุใดจึงกลับใจเลิกกินเนื้อมนุษย์ และดำรงมั่นในทศพิธราชธรรม สามารถค้นหาคำตอบกั
อ่านต่อมหาสาโรปมสูตร และจูฬสาโรปมสูตร เป็นอุปมาการประพฤติพรหมจรรย์กับแก่นไม้ ที่พระพุทธเจ้าได้อบรมภิกษุท้ั้งหลายว่าไม่ให้มีความดำริเต็มรอบ เพียงเพื่อการประพฤติปฏิบัติที่ได้ผลเล็ก ๆ น้อย ๆ เปรียบไว้เหมือนกับคนที่จะไปหาแก่นไม้ แต่ไปเจอใบ เจอต้น เจอสะเก็ดมัน ก็เอาแค่นั้นพอ
อ่านต่อการศึกษาเล่าเรียนเหมือนการไปจับงูพิษ ถ้าจับไม่ถูก ไม่ดี มันฉก กัด ได้ ถ้าเราไม่ทำสมาธิให้ดีก่อน การเรียนไป เข้าใจไป รู้ไป บางทีอวิชชามันเพิ่มขึ้น เรียนรู้มากขึ้นแต่โง่ลง เพราะมีกิเลสมากขึ้น วิธีป้องกันไม่ให้กิเลสมากขึ้น ในการศึกษาเล่าเรียนไม่ให้เผลอเพลินไป คือ การที่เราต้องรู้จักตรวจสอบตัวของเราเ
อ่านต่อตั้งสติไว้กับลมหายใจเพื่อรักษาจิตไม่ให้ไปตามช่องทางทั้ง 6 เหมือนผูกสัตว์ไว้กับเสา ทำไปเรื่อยๆสัตว์เหล่านั้นจะอ่อนกำลังลง จิตก็เช่นกัน
อ่านต่อ