วัดป่าดอนหายโศก ฟังธรรมะ
อวิชชา หมายถึง ความไม่รู้แจ้ง ความไม่รู้ตามความเป็นจริงของสิ่งต่างๆ โดยถูกต้องแจ่มแจ้ง สามารถอนุมานได้ว่าเป็นความไม่รู้ในอริยสัจสี่นั่นเอง อันประกอบด้วย
อ่านต่อขุดเพชรในพระไตรปิฎก ตอนที่ 5 ในซีซั่นที่ 4 นี้ เรื่องของหมวดว่าด้วยบริษัท กล่าวถึงลักษณะของพุทธบริษัทในแบบต่างๆ แยกออกเป็นประเด็นย่อย 10 ประเด็น ได้แก่
อ่านต่อ
(43) บริษัทตื้น และบริษัทลึก
ลักษณะของผู้ที่ปฏิบัติตามได้แบบผิวเผิน หรือผู้ที่ปฏิบัติตามได้ลึกซึ้งสัปดาห์นี้ได้นำเสนอเรื่องราวของการใช้ปัญญามาแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นได้อย่างแยบคาย ซึ่งมีเหตุการณ์เกิดขึ้นใน 2 วาระด้วยกัน คือ เมื่อครั้งที่พระอานนท์ใช้ปัญญาช่วยพระเจ้าโกศลหาดวงแก้วจุฬามณีที่หายไป โดยใช้วิธีการที่ละมุนละม่อมเพื่อมิให้มีทำร้ายคน ที่เรียกว่า บิณฑทาน จากเหตุการณ์ดังกล่าวพระพุทธเจ้าจึงไ
อ่านต่อมหาสติปัฏฐานสูตร ว่าด้วยการเจริญสติปัฏฐาน ในเรื่องของการพิจารณาเห็นกาย เวทนา จิต และธรรม
อ่านต่อบท ปะฏิสังขาโย ว่าด้วย การพิจารณาปัจจัย 4 เป็นบทที่ พระภิกษุสงฆ์ จะต้องใคร่ครวญอยู่เป็นประจำ รวมถึงนักปฏิบัติที่มีการปฏิบัติอย่างเป็นประจำแล้ว เป็นการพิจารณาโดยแยบคายในเรื่องของปัจจัย 4 แบ่งเป็น 2 ส่วน คือ ก่อนบริโภค อยู่ในส่วน ทำวัตรเช้า หลังบริโภค อยู่ในส่วน ทำวัตรเย็น ซึ่ง
อ่านต่อกว่าจะได้ทองคำเนื้อดีต้องผ่านกระบวนการหลายอย่างจิตเราก็เช่นกัน ศีลเป็นเครื่องมือที่ใช้ชำระอุปกิเลสอย่างหยาบ ความทุจริตทางกายวาจาใจ เมื่อมีศีลก็จะมีความไม่ร้อนใจ อบรมกายวาจาใจให้สูง
อ่านต่อเวลาที่เราอยู่สบาย ๆ แล้ว จิตใจเรามันดันคด ไม่ตรง ในความที่ว่าใช้เงินเกินมือ ไม่มีวินัยต่าง ๆ ทีนี้พออยู่ในสถานการณ์ที่ลำบาก ต้องมี new Normal คุณจึงมีการทำ budget มีการทำงบประมาณ คิดให้รอบคอบ มีการทำโยนิโสมนสิการ กุศลธรรมเกิด การอยู่ลำบาก มันดีนะ
อ่านต่อนิพพาน หมายถึง ความดับเย็น ดับสนิทแห่งกิเลสและกองทุกข์ เป็นที่สุดจบของการปฏิบัติ ทั้งนี้อาจจะมีการกล่าวถึงในความหมายของการดับในเรื่องต่างๆกันได้อีก เช่น
อ่านต่อ"บุคคลผู้มีสังโยชน์ ๒ จำพวก"
เพราะเหตุนั้นแล เธอพึงสำเหนียกอย่างนี้ว่า
“เราจักเป็นผู้มีอินทรีย์สงบ มีใจสงบ
กายกรรม วจีกรรม มโนกรรมของผู้มีอินทรีย์สงบ มีใจสงบ ก็จักสงบด้วย
๔. สมจิตตวรรค
หมวดว่าด้วย "เทวดาพร้อมใจกัน" เป็นการรวมใจกันของเหล่าเทวดา เป็นพระสูตรที่พระสารีบุตรได้กล่าวไว้ วันนี้เราจะพูด ๑๐ ข้อ ตั้งแต่ข้อ ๓๓ จนถึงข้อ ๔๒
ในข้อ [๓๓] ภูมิของอสัตบุรุษ และภูมิของสัตบุรุษ
อ่านต่อ“ความประมาทย่อมครอบงำ บุคคลผู้ติดอยู่ในความยินดียินร้าย ในความรักความชัง ในทุกข์และสุข” คำสอนของพระศาสดาได้ตรัสกับหญิงนางหนึ่งผู้มีบิดาเป็นเปรตเจ้าของสวนมะม่วง
อ่านต่อมหาปรินิพพานสูตร ได้มาถึงตอนจบ เมื่อพระพุทธเจ้าได้ทรงประทับสีหไสยาเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ทรงแสดงพระธรรมเทศนาแก่สุภัททปริพาชกเทียบได้ว่าเป็นสักขิสาวก ทรงกล่าวปัจฉิมวาจา แล้วจึงทรงปรินิพพาน อาการการปรินิพพาน การบูชาพุทธสรีระ การถวายพระเพลิง และการแบ่งพระบรมสารีริกธาตุ
อ่านต่อสัมมาสมาธิ หรือ ความตั้งใจมั่นชอบ ในความหมายจากพุทธพจน์ที่ยกมาพระพุทธเจ้าท่านหมายถึงสมาธิในฌาณ 1 ถึง 4 และหมายรวมเอาวิปัสสนาไปด้วย และด้วยองค์ประกอบที่เป็น สัมมา จะละกิเลสได้
อ่านต่อ