
Time index
[05:58] ปัญญาบารมี
[09:03] เสนกชาดก ว่าด้วยผู้มีปัญญาช่วยคนอื่นได้
[17:17] เปรียบเทียบความไม่รู้จักอิ่มไม่รู้จักพอ
งูตัวหนึ่งมีพิษแสนร้ายกาจ ด้วยความหิวโหย เมื่อได้กลิ่นขนมหอมลอยตามลมมา เจ้างูตัวร้ายจึงเลื้อยไปตามกลิ่นนั้น แล้วเข้าไปซ่อนตัว และกินขนมนั้นด้วยความเอร็ดอร่อย
ปัญญาเท่านั้นเป็นสิ่งประเสริฐที่สุด ธรรมทั้งหลายที่เหลือเป็นเพียงบริวารของปัญญา เหตุดังนั้น พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ว่า
“ผู้ฉลาดทั้งหลายกล่าวว่า ปัญญาแลประเสริฐที่สุด เหมือนดวงจันทร์ประเสริฐกว่าดวงดาวทั้งหลาย ฉะนั้น ศีลก็ดี แม้สิริก็ดี ธรรมของสัตบุรุษทั้งหลายก็ดี เป็นสิ่งคล้อยตามผู้มีปัญญา”
อ่าน "เสนกชาดก ผู้มีปัญญาช่วยคนอื่นได้" พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๗ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๙ ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑