การปฏิบัติจะทำให้จิตใจของเรานั้นมีความนุ่มนวลอ่อนเหมาะ ที่จะสามารถนำธรรมเข้าสู่ใจได้ ธรรมทั้งหมดที่มารวมเข้าสู่จิตใจ พระพุทธเจ้าท่านเปรียบเทียบไว้ก

 เมื่อจิตเป็นสมาธิ มันจะไม่เป็นวิบัติ แต่จะเป็นสมบัติ แต่ทั้งสมบัติและวิบัติไม่เที่ยง วิบัติไม่เที่ยง เพราะคนที่ไม่ดีใช่ว่าเขาจะชั่วช้าไปตลอดกาลช้า

 พระพุทธเจ้าท่านยกตัวอย่างเปรียบเทียบอุปมาอุปไมย ระหว่างการเลี้ยงโค การเลี้ยงปศุสัตว์กับพุทธบริษัทในธรรมวินัยนี้ ที่ว่าคนเลี้ยงโคจะสามารถเลี้ยงโคให

   พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้กับโปฏฐปาทะปริพาชก ว่า “สัญญาเกิดก่อน ญาณเกิดที่หลัง” ถ้าเราเข้าใจในสองส่วนนี้ จะเป็นประโยชน์ในการงาน ในอาชีพ ของเราได้  แต

  หัวข้อธรรมที่ยกมา เป็นเรื่องเกี่ยวกับการใช้วาจา การใช้คำพูด ในลักษณะที่จะทำให้เกิดความดีขึ้นมาได้ มี 4 ลักษณะ แบ่งลักษณะและลีลาการพูดไว้เป็น 2 ส่

นี้เป็นเรื่องราวหลังจากที่นายตาลปุตตะได้ฟังธรรม คำสอนของพระพุทธเจ้า แล้วมาใคร่ครวญว่า ชีวิตของเราเป็นแบบนี้ เราควรจะออกบวช ทำความพ้นทุกข์ ให้เกิดขึ