“พอเราเจริญมรรคมีองค์ 8 เป็นทางให้ถึงความดับไปของเจ้าตัณหาอุปาทานอวิชชา โรคก็หายไป เป็นอโรคะ อโรคะเกิดขึ้นเป็นการได้ที่ดีมาก เป็นการเกิดขึ้นทางใจ ก

...ไม่ต่อรอง ต้องการอะไรให้หมด จากข้างนอกคือหนัง เข้าไปถึงข้างในเป็นเนื้อและเลือด เข้าไปจนถึงกระดูก ไม่ได้จะสนใจเรื่องพวกนี้ ไปสนใจดูสิว่า

"ที่นี่วุ่นวายหนอ ที่นี่ขัดข้องหนอ"  เป็นเสียงเปล่งอุทานของยสกุลบุตร ผู้เป็นสุขุมาลชาติ ที่อิ่มเอิบไปด้วยกามคุณทั้งหลาย แต่ในที่สุ

“เวทนาสุ เวทนานุปัสสี วิหรติ เวทนานี้คือไม่ใช่ว่าให้อยู่กับเวทนานั้นเท่านั้น แต่ต้องมองลึกทะลุลงไป เวทนาที่เรามี อทุกขมสุขเวทนา ทุกขเวทนา สุขเวทนา

“จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน คือ เราตั้งการระลึกถึงเอาไว้ของเรา อยู่กับสภาวะที่จิตของเรามันเปลี่ยนไป”

“ร่างกายที่ต้องแม้คอยประคบประหงม ดูแลรักษา แล้วก็ถามว่าตัวเราในนี้ก็ไม่มีแล้วคุณอยู่เพื่ออะไร กายนี้ คุณมีไว้ทำอะไร”