การฝึกปฏิบัติสมาธิเหมือนการทำอาหาร พระพุทธเจ้าอุปมาไว้ในสูทสูตร เปรียบเหมือนพ่อครัวที่ฉลาดรู้จักสังเกตเครื่องหมาย ก็จะได้รางวัลจากพระราชา คนทำสมาธิ

บุคคลที่ตามระลึกถึงพระตถาคต ตามระลึกถึงธรรมะอันประกาศไว้ดีแล้ว ตามระลึกถึงสิ่งที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบได้แล้ว ราคะโทสะโมหะก็ไม่กลุ้มรุมจิต จิตย่อมเป็

ทำความรู้สึกจดจ่อลงไปในกาย เอาจิตลูบไปตามกระดูก ขยับจิตไปเรื่อยๆตามอวัยวะ 

”บุคคลใดเห็นแจ้งธรรมปัจจุบัน ไม่ง่อนแง่น ไม่คลอนแคลนในธรรมนั้น ๆ ได้ พึงเจริญธรรมนั้นเนือง ๆ เถิด”

วิญญาณมีทุกที่มีทุกเรื่องมีทุกช่องทางมีในทุกเวลา แต่เราเลือกที่จะเอาจิตของเรามาจดจ่อไว้อยู่ที่สิ่งที่เราทำอยู่เฉพาะหน้า การเลือกเอาจิตมาจดจ่อไว้นั่

สิ่งที่เราต้องทำเพื่อให้หาจิตเจอให้ความนุ่มนวลความเย็นเกิดขึ้นที่จิตของเรานั้นต้องมีสัมมาสติ เริ่มด้วยการมาระลึกถึงพุทโธ ๆ ไว้ในใจ เรามาระลึกอยู่กั