| พึ่งตน พึ่งธรรม |
HIGHLIGHTS:
- คนที่ไม่นับถือศาสนาใดเลย ควรจะมีหลักการในการดำเนินชีวิตอย่างไร
บทคัดย่อ
ในสังคมปัจจุบันพบว่า มีคนจำนวนไม่น้อยที่ระบุว่าตนเองไม่นับถือศาสนาใดๆเลย ซึ่งก็ควรจะมีหลักการที่สำคัญในการดำเนินชีวิตอันได้แก่
- การไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น
- แนวทางในการดำเนินชีวิตนั้นมีศีลเป็นเบื้องต้น และมีสัมมากัมมันตะในศีลนั้น
- มีสัมมาสติในการระลึกได้ถึงแนวทางที่ดีและถูกต้องเพื่อใช้ในการดำเนินชีวิต
- มีสัมมาวายามะในการทำจริง แน่วแน่จริง ซึ่งถือว่าเป็นการรวมหมู่ (สงฆ์) ของผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบแล้ว
- อย่ายึดติดในเรื่องของรูปแบบ เพราะจะทำให้เกิดความทุกข์ขึ้นโดยไม่จำเป็น
- การพึ่งตน พึ่งธรรม กล่าวคือเป็นการลงมือทำเองหรือพึ่งพาตนเองในการปฏิบัติตนตามแนวทางที่ดีและถูกต้อง
หากมองตามคำสอนของพระพุทธเจ้า จะเห็นคุณลักษณะที่ชัดเจนดังต่อไปนี้
- หมวดธรรมต่างๆนั้นมีความครบถ้วน ความละเอียด รอบคอบ ลึกซึ้งเพื่อความบริสุทธิ์ บริบูรณ์โดยสิ้นเชิง
- ให้มองหลักของศาสนาว่ามีหลักที่จะพึ่งตน พึ่งธรรม (มุ่งเน้นในเรื่องอริยสัจสี่) หลักในการชำระกิเลสให้หมดจด หลักที่จะไม่เบียดเบียน หลักที่จะทำให้ตั้งสติไว้ เป็นต้น
- ไม่จำเป็นต้องเชื่อตามบุคคลอื่นแม้แต่ตัวพระพุทธเจ้าเอง เพราะธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นเรื่องที่เชิญคนเข้ามาพิสูจน์ได้ สามารถรู้ได้เอง เห็นได้เอง ว่ากันตั้งแต่ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ และปัญญา หากปฏิบัติเป็นอย่างดีแล้ว เจริญให้มาก ทำให้มากแล้ว สามารถมีอมตะเป็นที่หยั่งลง
- เป็นอกาลิโก คือเป็นสากล ไม่เกี่ยวข้องด้วยกาลเวลา สถานที่ หรือกลุ่มคน
- ระดับความเข้มข้นของคำสอน การปฏิบัติและรูปแบบในการดำเนินชีวิตจะมีทั้งสำหรับนักบวชและฆราวาส ดังนั้นเราไม่ควรนำมาปะปนกัน แยกระบบของการศึกษาให้ชัดเจน ค่อยๆศึกษาให้เข้าใจและต้องมีความแยบคายในการปฏิบัติด้วย เพื่อให้เกิดการวาง ให้เกิดการตัดเครื่องร้อยรัด ตัดความยึดถือ ทำให้จิตใจของเราสูง ประเสริฐและเบาบางขึ้นได้
- สามารถเริ่มจากการทำสมาธิได้ แต่ให้ทำความเข้าใจอย่างละเอียดลึกซึ้งในคำสอนที่กว้างมากขึ้นซึ่งเกี่ยวเนื่องไปด้วยเรื่องศีล สมาธิ ปัญญา สมถะวิปัสสนา การปล่อยวาง นิพพาน และพุทธศาสนา เป็นต้น ซึ่งจะเป็นประโยชน์มากทั้งกับตนเอง ครอบครัว เทวดาที่อยู่รอบตัวเรา และหลายบุคคลโดยทั่วหน้ากัน
ก่อนหน้า